В 1969 году  была назначена завучем по учебной части данной школы, а 1971 году поступила на заочное отделение педагогического института имени А.В Гоголя в г.Кзыл-Орда. В 1976 году успешно закончила институт по специальности «учитель русского языка и литературы». За время работы в Караул-Тюбинской школе была проведена огромная работа в деле воспитания подрастающего покаления: открытые мероприятия по району, научно-практическая конференция на тему  научно-практическая конференция на тему «Никто не забыт, никто не забыто», куставые совещания, распространение передового педагогического опыта учителей. С 1971 года  была назначена директором данной школы. Школа из восьмилетней перешла в среднюю школу так-как контингент учащихся из 108 вырос до 250 учащихся. С 1977 года по 2007 года работала в СШ им Абая. 

За 30 лет работы в данной школе внесла непасильный труд в данной воспитании детей и достигла определенных высот. Труд мой был высоко оценен многими грамотами районного, областного, республиканского департамента образования. В 1989 году было присвоено знание «Старший учитель», награждена медалью «Ветеран труда», а в 1994 году за особые заслуги в области образования Республики Казахстан награждена нагрудным значком «Отличник образования  Республики Казахстан». Удостоверение №13622. Воспитанники с благодарностью отзываются со всех уголков нашей Республики. Среди них и врачи, педагоги, инженеры, работники внутренних органов, архитекторы, многие на руководящих должностях. 

С 2022 года нахожусь на заслуженном отдыхе, но и сейчас вношу непосильную ленту в работе ветеранов Саркандского района. Являюсь членом ветеранов района. Руковожу ветеранами-пенсионерами СШ им Абая. Принимаем участие в решении вопросов школы по воспитанию будущего поколения нового Казахстана. 

Ұстазым бар сенің қаситің.

Білім берген,ой берген,ақыл берген,

Көз алдымнан кетпейді асыл бейнең.

Ұстаздардан білім алдым,өмірдің қыр-сырын, тәлім-тәрбиені мектеп қабырғасынан алдым Мектеп табалдырығында жүріп, ұстаз еңбегіне деген сүйіспеншілігім артты

"Мұғалім мамандығы-барлық мамандықтың анасы"деп қалай тауып айтқан.Ұстаз алдынан тәрбие алмайтын жан жоқ. Ұстаз берген тәрбие әрбір жанның өміріне жол сілтер шамшырақ болары анық. Қиындығы да, қызығы да жетерлік, ең бастысы–жауапкершілігі жоғары мамандықтың бірі ұстаздық ету екені ақиқат.

Ұстаз алдынан еш нәрседен хабары жоқ, мыңдаған тарыдай ғана бүлдіршіндердің бойына білім нәрін сеуіп, тәрбие ұрығын егіп, таудай азамат етіп шығару міндеті жүктелген. Сондықтан да барша мамандық иелері ұстаздарға борыштар. Мен де мектеп бітірген соң осы мамандықты қаладым. Жас ұрпаққа математика пәнінен сабақ беру, өмірдегі несібем болды. Бойыма ұстаздарда болатын төзімділік, сыпайылық, тазалық, адамгершілік сияқты жақсы қасиеттерді бойыма сіңдірдім. 

"Қыран түлегіне қайтпас қанат сыйлайды" дегендей, ұстаз –  қай кезде де мектептің жүрегі, қоғамның тірегі. Қоғам тұлғаны қаншалықты жетілдірсе, жетілген тұлға қоғамды соншалықты дамытады. Бәсекеге қабілетті, рухы биік ұрпақ тәрбиелеу жаңа формация біздің еншімізге тиді. Жаһандану заманында ұлттық бәсекеге қабілетті болудың көрсеткіші – білім деңгейімен өлшенеді. 

Адам тәрбиелеу – ұлы міндет. Ол міндетті атқарушы – ұстаз.Ұстаздың негізгі құралы –  сабақ. Сабақ скрипка аспабы секілді, онымен жай гамаларды ойнауға немесе Паганинше саусақ ұшын сымға жеңіл тигізіп, одан ғажайып үн шығаруға болады. 

Ұстаздық жылдарымда әрбір сабағымнан ғажайып үн шығаруға тырыстым. Менің түсінігімдегі ұстаз – рухы таза, ой-өрісі биік, ұлты мен Отанының болашағы үшін тер төгіп,шыдамдылық пен табандылықтың үлгісін көрсетуші, өз бойындағы асыл қасиеттері мен білімін болашақ ұрпақтың бақыты мен кәдесіне жаратып, қоғамды өрге өркендетуші, жаңашылдықтың бастаушысы, жүрегі жылы, көңілі дархан, адам болу керек десем, жылдар бойы осы асыл қасиеттерді бойыма сіңірдім. Өзім білгенімді үйретуші ғана емес, шәкірттеріме ақ тілеулі ана болдым. Шәкірттерім өзімнен озған сайын, еңбегімнің ақталғаны деп марқая түстім. Өмірдің заңы –  даму, ілгерілеу, озу.

Білім берудің сапалы болуы үшін, біріншіден, ұстаздың жан-жақты академиялық білімінің болуы, екіншіден, мұғалімнің өз мамандығына деген шынайы сүйіспеншілігі және ешқандай дипломмен берілмейтін шығармашылық қабілеті, балаға деген кіршіксіз адамгершілік қасиеттері болу шарт. Математиканы игеру барлығына бірдей беріле бермейді. Дей тұрсақ та, алдыңдағы 25-30 түлек ҰБТ тапсырады. Оған дайындау мұғалімнің аса әдіскерлігін, білімін қажет етеді.

Өзімнің 45 жыл еңбегімде үздіксіз еңбек еттім. Мектептен шығатын «Алтын белгі» белгісінің иегерлері маған мектептің аманаты болып жүктелді. Аманатқа қиянат болмай сенімді ақтап отырдым. Жылдар бойғы еңбегім ақталды да. Өзімнің еңбегім зейнеткерлікке шыққан соң марапатқа ие болды.

Бұл марапаттар үшін мектеп директоры Есенгулова Нурзиля Бақытжанқызы тер төкті. Еңбегімнің нәтижесі –  Қазақстан республикасы "Халық алғысы" және Алматы облысы ардагерлер кеңесінің ұйғаруымен "Асыл АНА" төсбелгісімен марапатталдым. Бұл менің мәртебелі мамандығымның жемісі деп білемін. Зейнетке шықсам да, мектептер математика пәнінен сабақ беруге шақыруда. Мамандығым – мақтанышым, өмірлік азығым.

«Адамның адамшылығы-жақсы ұстаздан» деп хәкім Абай айтпақшы, мұғалім тәрбиесі мен өнегесі  оқушының болашақ азығы. Шәкірт санасына білім нәрін сеуіп, ел болашағының өрендерін тәрбиелеп шығару-екенің бірінің қолынан келе бермейді. Ұстаз болу-жүрек жылуын, мейрім шуағын, адамгершілік ұлылығын баланың бойына дарыту. Ұстаз болу-жас ұрпақтық жарқын болашаққа барар жолын айқындап беру. Қоғам қайраткері, ағартушы-ғалым Ахмет Байтұрсынов «Мұғалім-мектептің жаны» деп бағалаған. Осыдан-ақ, ұстаз деген-ұлы есім екенін талассыз аңғаруға болады. Себебі, ұстазға деген құрмет бәрінен биік болу керек.

Тәуелсіздік тұғырлы болуы үшін ең алдымен ұрпақ тәрбиесін қолға алу керек. Ал ұрпақтың тәрбиесі мен білімділігі ұстаздардың қолында.    Сондықтан да азаттық алған жылдардан бастап, ағартушылардың жағдайын мықтап жасау көзделді. Ұстаз қауымына мемлекеттің тарапынан жасалып жатқан қолдау орасан зор. Мұның бәрі тәуелсіздіктің арқасы-дейді, бүгінгі біздің кейіпкер Смаханова Ұлжан.

Бүгінге дейін 40 жылдан астам саналы ғұмырын ұрпақ тәрбиесіне арнаған Ұлжан Өзбеханқызы Алматы қаласындағы, Киров атындағы мемлекеттік университетін 1983 бітіріп (қазіргі әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық университеті) туған жерге қайта оралды. Жоғарғы оқу орнын жаңа бітірген жас маман Ақсу ауданындағы Мамания орта мектебінде еңбек жолын бастап, 1988 жылы Сарқан қаласына қоныс аударады. Дәл осы қаланың Абай атындағы орта мектепте жұмысқа орналасады. Еңбек жолын тарих пәнінің мұғалімі болып бастаған. Ұлжан Смаханова көп ұзамай өзінің біліктілігі мен білімділігін көрсете білді. Кейін мектеп директордың тәрбие ісі жөніндегі орынбасары болып тағайындалды. 2006 жылы Лепсі ауылының М.Төлебаев атындағы мекемеге мектеп директоры қызметіне орналасады. Кейіннен Сарқан қаласына қайта оралып, директордың ғылыми әдістемелік жұмыстарын 12 жылдан астам уақыт жүргізіп зейнетке шыққан ұлағатты ұстаз. 

Ұлжан Өзбеханқызы саналы ғұмырын білім бесігін тербеткен ардақты ұстаз. Балалары мен келіндері, сондай-ақ әулет шөберелері де бұл саладан алшақ кетпеді. Тәлімгерлердің тарихына жүгінсек, әулеттегі алғашқы ұстаз Смаханов Өзбехан. Ағартушы ұстаздың жолын ұрпақтары абыроймен жалғастырып келеді. Қазіргі таңда бұл отбасы Сарқандағы «ұстаздар династикасы» атанған. Әулеттің баба ұстазы Смаханов Өзбехан білімге  жастайынан құмар болған. Шәкірт тәрбиелеу ісін Ақсу ауданынан бастаған ардагер ұстаз бен ұрпақтарының еңбек өтілімін қосқанда ғасырға жуық уақыт екен.

Қазіргі таңда бұл әулетте мектеп бағдарламасын қамтитын барлық пәннің мұғалімдері бар. Бірі физика, бірі тарих, бір информатика, бірі дене тәрбиесі және қазақ тілінен сабақ береді. Балаларының қай салада болмасын өз мамандығын жетік меңгерген, жоғары білімді. Немерелері де аға буын өкілдеріне қарап бой түзейді. Білімге де құштарлығы жоғары.  

Ұстаздықтың қыр-сырын шебер игерген Смахановтар әулеті облыстық «Ұстаздар әулеті» атты байқауға қатысып, 30 мұғалімнің ішінен топ жарып жеңіске де жеткен. Қуанышымен бөлісе отырып, ұстаздық біздің әулетімізге тәңірдің берген сыйы,-дейді ардагер ұстаз.

Бұл әулет білімділігімен қоса, береке-бірлігімен де көпке үлгі. Ұлжан анамыздың ендігі арманы немере-шөберелеріне дұрыс тәрбие беріп, әрқайсысы қоғамда өз орнын тапса дейді. Білімдіге дүние жарық, білімсіздің күні ғаріп. Ғасырға жуық тәжірибесі бар ұлағатты ұстаздар отбасының ұстанымы осындай. Себебі ертеңгі мемлекеттің болмысы-ұстаздың бүгінгі тәлімінде.

Зейнеткер ұстаз өзінің қарапайымдылығымен еңбектегі   марапаттарында бірден тізбектемеді қолқа салып сұрастырғанда ғана "Халықаралық ұстаздар одағына мүше" төсбелгісі, "Ұстаз Мақтанышы", "АЛТЫН АДАМ" марапаттарымен бірге Білім ғылым минстірлігінің мақтау қағазы бар екенін айтып өтті.

Ұстаз менің өмірлік марапатым алдымнан өткен шәкірттерім мен ұстаздардың өзімді адами тұрғыдан бағалағаны. Ол бағаға ие болдым, Алла шүкір, деп сөзін аяқтады.

                                                                                М. Жұмабаев

...Тағдырыңды тамырсыздық індетінен қалқала,

Әр адамда өз анасынан басқа

Жебеп тұрар, демеп тұрар арқада

Болу керек құдіретті төрт ана:

ТУҒАН  ЖЕРІ – түп қазығы, айбыны,

ТУҒАН  ТІЛІ – сатылмайтын байлығы,

ТУҒАН  ДӘСТҮР, САЛТ – САНАСЫ – тірегі,

Қадамына шуақ шашар үнемі.

Және  ТУҒАН  ТАРИХЫ, еске алуға қаншама

Ауыр әрі қасіретті болса да, - деген заманымыздың заңғар ақыны Мұхтар Шахановтың осы бір өлең жолдары менің өмірлік  педагогикалық   ұстанымым.

     Бүгінгі таңда Қазақстанның дүниежүзілік білім кеңістігіне ену қажеттілігі көтеріліп отырған кезеңде білім беру мәселесін, таптауырын әдіс – тәсілдерді инновациялық  үрдістермен алмастыру арқылы жалпы білім сапасын арттыру көзделген. Осы орайда әрбір мұғалім жаңа технологияларды терең талдаудан өткізіп, өзіне тиімдісін таңдауы тиіс.

     Сонау ХХ ғасырдың басында Ж. Аймауытов: «Сабақ беру – жай үйреншікті нәрсе емес, ол – жаңадан жаңаны табатын нәрсе» деген екен. Ұстаз пән мұғалімі ретінде қай технологияны, қандай әдіс – тәсілді таңдаса да өз еркі. 

     Ал мен пән мұғалімі ретінде  әрбір сабағымда қай озық технологияны игерсем де, қандай да бір әдіс – тәсілдерді қолдансам да ақ найзаның ұшымен, ақ білектің күшімен бабаларымыз қорғаған ТУҒАН ЖЕРДІ қастерлеуге, қазақ халқы үшін әдебиет пен мәдениеттің тілі, ғылым мен білімнің тілі, түрлі іс қағаздарының тілі, көркем әрі бай ТУҒАН ТІЛІМІЗДІ құрмет тұтуға, ұлттық тамаша САЛТ – ДӘСТҮРІМІЗДІ ұмытпауға, сан ғасырлық ТАРИХЫМЫЗДЫ таразылай білуге үйретемін. 

     Туған тілін, жерін, салт – дәстүрін, тарихын сүйе білген оқушы білімге іңкәр,  жақсылыққа құмар, жүрегі кең, жаны жайсаң, шешендік өткір тілмен сөйлей алатын, ойын анық жеткізетін, жеке тұлға ретінде қалыптасқан азамат болары сөзсіз.Қоғам бізден жан-жақты жетілген, рухани бай жаңа заман  адамдарын тәрбиелеуді талап етеді.

     Қазіргі заманауи ұстаздардың алдында өз халқының   мәдениетін, әдебиетін, тілін, салт-дәстүрін, тарихын, өнерін сүю арқылы, басқа халықтардың да тілі мен мәдениетіне, салт-дәстүріне құрметпен қарайтын нағыз мәдениетті адам тәрбиелеу міндеті тұр.

Ұстаз болу – жүректің батырлығы,

Ұстаз болу – сезімнің ақындығы,

Ұстаз болу – көңілдің күн шуағы,

Азбайтұғын адамның алтындығы!

   Осы бір шумақ өлең ұстаздар қауымына, олардың бар болмысына, атқарған қызметтеріне берілген үлкен баға ісптті.

     Халқымыздың ұлы ағартушысы, тамаша педагог Ыбырай Алтынсарин: «Халық мектептері үшін ең керектісі – оқытушы, тамаша жақсы педагогика құралдары да, оқытушыға тең келе алмайды»,- деп, ұстаз туралы келелі ой түйген, өйткені пәнді меңгеру бар да, оны оқушы санасына жеткізе сіңіру бар. Сонда ғана мұғалім оқытушы дәрежесіне көтеріле алады. Адам баласы ізденуді, оқуды тастаған сәттен бастап бәрінен сырттадым дей беруі керек. Сондықтан өмірге деген сеніміңді жоғалтпа. СЕНІМ – жеңіске жеткізетін үлкен күш.